Oma weet raad: De introductie

Mijn omaatje, een bijzonder mens. Heeft heel wat meegemaakt in haar leven. Zoals de meeste oma's en opa's (de 2e wereldoorlog). Ik leer elke keer nog iets van haar en wil jullie graag wat van haar tips meegeven. Dit is te veel om in 1 blog te stoppen dus zal ik er een aantal keer over schrijven. Ik begin met een introductie.

Als kind vond ik het altijd jammer dat ik geen oma had met een bloemetjes jurk en grote bril op, die mij koekjes gaf als ik langs kwam. Nee, mijn oma was en is een keiharde zakenvrouw. Om de band tussen mijn oma en mij even te schetsen, hier een paar situaties.
Mijn aller eerste schooldag op een nieuwe school, na een verhuizing werd ik als 8 jarige, door mijn oma gewoon voor de school afgezet en ik moest binnen maar vragen waar ik moest zijn. Wat als klein kind dood eng was.

Vele malen gewaarschuwd, maar toch bleef ik eigenwijs op de "houtberg" (de naam zegt het al een berg met allemaal afval hout voor in de houtkachel) spelen. Op een dag stapte ik met mijn voetje in een spijker die door mijn slipper er aan de bovenkant van mijn voet weer uitkwam. Pech dat ik had zat die spijker in een onwijs lange lat. Dus dat werd met spijker door mijn voet en lat en al lopen naar de boerderij (50 meter verderop). Gelukkig (!!) trof ik mijn oma in de keuken aan die me vriendelijk verwees naar mijn opa; "oh, dat geeft niets, die haalt opa er wel even uit!"

Dan nog die keer dat mijn stepje kapot was en mijn lieve opa het wieltje er weer goed op had gezet zodat ik weer lekker kon steppen over het erf. Totdat een spijker los raakte net op het moment dat ik op volle snelheid was! Je raad het al; spijker tussen wiel, klein sabrinatje over de kop, en schuift met haar armpje over de kiezels. Auw! Snel rende ik naar oma met de kiezels nog in m'n arm. "niet huilen! stop je arm maar onder de kraan". Maarrr dat was nog niet het ergste, want na een nachtje slapen zat mijn pyjama vast aan de korst! Mijn oma bood aan om er steeds een druppeltje water tussen mijn arm en de pyjama te doen en zo de pyjama wel los te krijgen.... Ik had het gewoon kunnen weten....
Er ging, zoals gezegd, een warm druppeltje water tussen de pyjama en mijn arm, maar daarna volgde een harde RATSS en daar zat de korst nu niet meer op mijn arm, maar aan mijn pyjama!

Onze band veranderde toen ik een jaar of 14 was. Ik kon het opeens heel goed vinden met mijn oma en ben zelfs twee keer met haar op reis geweest.

Als ik in het kort mijn oma's leven zou moeten omschrijven zou het als volgt zijn:
Geboren en getogen in Oud Gastel. Opgegroeid met 2 broers op de boerderij. Ontmoete mijn opa (ook een boer), trouwde op 21 jarige leeftijd, kregen beide wat geld mee van vaders en moeders en vertrokken naar Dieren om een Hotel te beginnen, genaamd Oranje Hotel. Na tientallen jaren en inmiddels ouders te zijn van een dochter (mijn moeder) en zoon, was het tijd voor iets anders. Het hotel werd verkocht en er werd een stuk grond gekocht in Oud Gastel waarop de boerderij werd gebouwd. Maar om nu van dag en nacht werken naar rentenieren te gaan was niets voor mijn oma. Dus begon ze haar eigen antiekwinkeltje.

Oranje Hotel, Dieren

8 jaar geleden werden mijn oma en opa door de gemeente onteigend waarna ze zijn verhuisd naar een boerderij in een dorpje verderop. Mijn opa overleed kort daarna.
Mijn oma huppelt, gelukkig nog gezond rond tussen haar hondjes, katten, ganzen en kipjes!